Na vele warme en regenvrije weken kwam de externe rit naderbij. Extern betekent geen start bij Van Noord, maar met de auto naar een startlocatie rijden. Dat is bij deze rit Zaltbommel. De ritmeester kiest een prachtig gebied uit, dat wordt dus genieten van rivierdijken en dijkjes, bos en zandduinen, Pieter maakte de rit, hij hoefde niet te zoeken waar het mooi is, dat weet hij gewoon.
Sinds Pieter en Marjo met regelmaat in Cromvoirt zijn is het gebied voor hen gesneden koek. De grote groep deelnemers kan daarvan meespreken. Vorig jaar had ik op de jaarvergadering gevraagd om, net als in het verleden, vaker een externe rit op te nemen. Naar verwachting leverden die warme weken vanzelfsprekend veel deelnemers. Ik weet nu beter, vergeet het maar, Pieter, Jan Aarnout, Einte en Leo W toerden door een schitterend, afwisselend gebied.
We starten langs een industriewijk naar een rustig gebied op weg naar een ‘gratis pont’ om de Maas over te steken. Even eerder reden we langs de Afgedamde Maas: de afgesloten zijarm lijkt een bewuste keus. Wikipedia leert dat uit het afgedamde deel water wordt opgepompt en bij Wassenaar de duinen in stroomt voor productie van drinkwater.
Wij zien ons water en gaan over mooie dijken, soms ‘slapers’, richting Vlijmen. Er worden grapjes gemaakt, “Hoe ver is het nog naar Limburg?”.
In de aankondiging stond bij vergissing Vijlen. We kronkelden voort, bossen, akkers, luxueuze woningen en oude arbeiderswoningen, op weg naar de Loonse en Drunense Duinen. Heerlijk gebied, al moet ik bekennen dat ik ooit wandelend meer heb gezien.
In de buurt van Drunen verlaten we de bochtige dijken en pakken we een recht stuk langs het Afwateringskanaal van Den Bosch. Veel naaldbomen en af en toe goed zicht op het verstoven zand. Het ontstond in de late middeleeuwen, door armoede van sappelende boeren werd het gebied steeds ruiger. Nu is een prachtig Nationaal Park.
KOFFIE
De verstuivingen laten we achter ons en het woord koffie valt. Pieter biedt aan in Cromvoirt te stoppen. Daar zet zijn dochter Margriet koffie, snijdt de appeltaart en voor wie meer lust zijn er worstenbroodjes. Het is nog een kwartier fietsen als hij Margriet onze komst meldt. Het is een gezellig ingedeeld huis en we nemen meer tot ons dan bij een normale koffiestop.
Als we weer opstappen begint het te druppelen. Nee, ik mopper niet, de grond smacht naar water en vrolijk gaan we verder langs vennen en meren. In Vught stoppen we even bij de gevangenis, een groot complex waar ik onwillekeurig omhoog kijk, waar kun je met een heli worden opgehaald?
De dijken blijven, maar soms toch even aandacht voor nieuwbouw, die eruit ziet als een modern kasteel. Smaken verschillen. Het laatste deel rijden we langs de Waal naar de auto, daar staan we dan als verzopen katten. Maar wat was het een heerlijke rit, ik blijf liefhebber van externe ritten, op naar het fietsweekend!
LeoW
Reactie plaatsen
Reacties
Nu ik dit gelezen heb, kan ik alleen maar concluderen: jammer dat ik er niet bij was
Jammer inderdaad dat het niet lukte om mee te fietsen. Volgend jaar dan maar !