Wie nu nog twijfelt aan het succes van het woensdagochtendfietsen had vanmorgen maar eens een kijkje moeten nemen van Noord. Daar stond een heus peloton van 9 man en 1 vrouw deels in korte broek, deels in wintertenue klaar voor een ritje door de Krimpenerwaard.  En daarmee mag je toch wel concluderen dat die doordeweekse ritjes aanslaan.

Zaterdag 18 oktober verzamelden de mannen en vrouwen van Vlek 15 zich rond 9 uur bij van Noord voor de gecombineerde “Soeptocht”. De T25 was massaal aanwezig waardoor de 28’ ers er een beetje bleek bij afstaken. Er waren drie  sportievelingen in een korte broek. In een rustig T25 Mastertempo trapten we via Bodegraven en Zwammerdam langs de Meije naar het begin van de westelijke oever van de Kromme Mijdrecht (ook voor mij een nog onontdekt juweeltje van een pad).

Soms zitten je weekends vol afspraken. Ik keek uit naar de rit die Einte had voorbereid en als je de kaart bekijkt begrijp je me. Via Benthuizen reden we langs de Vliet en om Delft heen richting Gouda. Wat een zegen, op de terugweg stond die 7 Beaufort in ons voordeel.

Hoewel Weesp dit jaar al eerder op het programma stond, weerhield dat niet iedereen ervan om opnieuw op de fiets te stappen. Met z’n negenen vertrokken we voor een mooie rit richting deze bekende bestemming. Het was heerlijk fietsweer: droog, een fijn zonnetje en weinig wind.

Afgelopen dinsdag en woensdag waren de laatste avondritten van dit seizoen. Een mooi moment om terug te blikken. En de grafiek laat het duidelijk zien: het was "meer-meer-meer" in 2025.

Omdat de broer van Leo Wartenbergh net zo gek is van fietsen als Leo zelf sturen die twee elkaar regelmatig foto’s van opvallende situaties die ze onderweg tegenkomen, situaties uiteraard met een link naar fietsen. Kortgeleden liep Leo’s broer langs een woning in het Limburgse Voerendaal waar zijn blik werd  getroffen door een opvallend hekwerk: een staketsel  opgebouwd uit afgedankte fietsen en delen ervan. Opgesteld in een  museum zou het misschien een ‘installatie’ heten. Maar je hoeft er niet voor naar het museum. De maker heeft zijn levenswerk gewoon in zijn of haar voortuin geplaatst. Huisvlijt of kunst? Wie het goed wil beoordelen moet even afstappen in Voerendaal aan de Hoolstraat.

We hebben natuurlijk niet alleen prachtige fietsen, maar sinds dit jaar ook een sjieke website... en die bekijken sommigen dan weer op hun sjieke i-phone... maar hoe saai voelt dan toch die grijze "V" als snelkoppeling op het startscherm. Gelukkig heeft Henri Bontenbal in dit geval gelijk: "Het kan echt anders"! 

Als T25-rit stond voor 21 september Hoek van Holland op het toerprogramma met Jan Driesen als ritmeester.

“Als ik één van mijn drie fietsen (gravelbike, racefiets, mountainbike) moest wegdoen, zou het de gravelbike zijn, maar als ik maar één fiets mocht houden, zou het de gravelbike zijn.” 

7 september 2025. Op een mooie zonnige zondagmorgen bij van Noord onder het genot van een kopje koffie was het gesprek, gaan we naar Rotterdam of naar Amsterdam. Voor de T28 rit had Frans een cirkel rond groot Rotterdam bedacht met de Beneluxtunnel als baken en voor T25 wilde Egbert ons laten genieten van de Amsterdamse grachten. De schrijver van dit verslag koos ondanks zijn Rotterdamse roots voor een rustig ritje naar de grachtengordel. En dat bleek een goede keuze. Heerlijk peddelden we met zijn zessen al keuvelend over o.a. sport (de aanstaande WK atletiek in Tokyo, de Vuelta), hobbies en familiewetenswaardigheden noordwaarts. Voor Zwammerdam kwamen we bij een bocht op vers splitgrind precies daar waar donderdagmorgen Peter W. een lelijke schuiver had gemaakt en Margreet kon ons daar een en ander beeldend over vertellen. Sterkte Peter!

De eerste rit na de zomerstop. In het toerprogramma wordt die aangeduid als Zomerpraat. Het veronderstelt een kalm ritje met wat gebabbel onderweg. ‘Hoe was je vakantie? Oh ja, leuk. Waar gingen jullie ook alweer naartoe?’ Dat soort small talk dus. Maar een kalm ritje? Wij echte masters, constateren achteraf dat de vaart er best in zat.

De belofte aan mijn medefietsers (tot Parijs) om nog een verhaaltje in Vlek te schrijven over de fietstocht naar Valencia afgelopen juni ligt al een tijdje op me te wachten. Vandaag, 22 augustus moest het er maar van komen.

Hoe zat dat ook alweer met die dinsdagavondritten? Kwamen er nou te weinig (echte) Masters? Of te veel wannabe Masters? Overdag hebben die geen tijd, er moet gewerkt worden. Ja, ze zouden wel willen. Gewoon als het lekker weer is overdag een stukje fietsen. Op de woensdagavond wordt er snoeihard gereden. Ook geen optie. Blijft over de dinsdagavond. Er wordt  behoorlijk vlot gereden door wat we in Vlek-kringen de T28’ers noemen, of ook wel de Doortrappers. Ik geef ze geen ongelijk. Als niemand ‘tandje’ roept, kan het tempo opgevoerd worden. De thuiszittende Masters keken ondertussen met lede ogen naar de data op Strava. Er zat niets anders op dan hun eigen rondjes te fietsen, gewoon overdag, in hun eigen tempo. De meeste Masters hebben de tijd aan zichzelf, in tegenstelling tot de wannabe Masters. Tenminste, als ze geen oppastaken hebben of voor de zoveelste keer op vakantie moeten.

In Nederland hebben we meer verkeersborden dan goed is voor de mens. En dan ook dit nog: wat moet Ons Soort Mensen nu met zo'n waarschuwingsbord voor bouwvakkers! Het bord werd in Barendrecht door een van onze lezers in Barendrecht gesignaleerd.

De Vlek-klassieker naar Middelharnis

Op zaterdag 19 juli werd het Klavertje weer ‘gehouden’. Een heuse traditie binnen Vlek15. En bij deze traditie hoort uiteraard een verslag;

Het zijn van die beweringen die onder met name het mannelijke deel van Ons Soort Mensen soms wat onrust teweeg brengen: gaat de lust in wielrennen ten koste van die andere lust?

Alsof hij net van de fiets is gestapt, schuift Albert van Veen aan tafel bij Dione de Graaff in De Avondetappe. Zijn bandana en zonnebril nog op zijn hoofd, de wangen rood van de inspanning.

Er was eens een bidon, of eigenlijk waren het er 2, maar laten we ons er op eentje concentreren. Het leven is al complex genoeg.

Dat Vlekkers graag extreme dingen doen, is bekend. Regelmatig reizen leden van Vlek 15 af naar het buitenland om cols als de Stelvio, Alpe d’Huez, Ventoux of zelfs de Marmotte te beklimmen. Een andere categorie Vlekkers gaat op fietsvakantie: met clubgenoten, of met partner. We houden immers van fietsen.

Vandaag ging de rit van T25 naar Schiphol. De weersvoorspellingen waren goed, ook al was er hier en daar wat onzekerheid over bewolking, zon en de mogelijkheid van een buitje.

Wie Don LeoW kent, weet dat hij er niet van houdt om in het middelpunt van belangstelling te staan.

Begin dit jaar zagen we deze medaille nog niet aankomen. Maar ruim voor de zomer heeft LeoW  met zijn 12e weekendrit van dit seizoen als 12e Vlekker in de historie de kaap van 40.000 weekendkilometers geslecht. En als we t goed hebben dan ook nog eens in een kroonjaar. En dan bedoelen we niet dat LeoW dit jaar 50 wordt…

Het was vandaag een bijzondere dag voor sportieve heren genaamd Dick. Hoogtepunten en dieptepunten bleken dicht bij elkaar te liggen. Want waar “onze Dick” vandaag zijn tweede gouden Vlek 15-medaille van dit seizoen kreeg omgehangen daar stond "die andere Dick" met lege handen.

Na vele warme en regenvrije weken kwam de externe rit naderbij. Extern betekent geen start bij Van Noord, maar met de auto naar een startlocatie rijden. Dat is bij deze rit Zaltbommel. De ritmeester kiest een prachtig gebied uit, dat wordt dus genieten van rivierdijken en dijkjes, bos en zandduinen, Pieter maakte de rit, hij hoefde niet te zoeken waar het mooi is, dat weet hij gewoon.

Het is mogelijk met je Garmin bij opstarten een persoonlijke identificatie weer te geven.

In het kader van de rubriek De Man en zijn Fiets ging de Redactie van HLN dit keer op bezoek bij Hans Broere. Met Hans blikten wij terug op zijn leven op, rond en naast de fiets. Hans is 51 jaar jong, maar dat is oud genoeg om een stukje in de tijd terug te gaan.

“Kijk, Pap”, mijn oudste dochter Nina liet alweer bijna 2 jaar geleden een berichtje zien op Instagram. Het was een berichtje van een oud-klasgenoot van haar met de oproep om de stichting ALS te ondersteunen omdat haar vader Maurice ALS heeft. ALS is een dodelijke spierziekte en na de eerste symptomen leven de mensen met deze ziekte gemiddeld 3 tot 5 jaar.  Er is (nog) geen medicijn en dus geen hoop. 

De reis om de wereld in tachtig dagen is een avonturenroman van de Franse schrijver Jules Verne. Wie heeft het niet gelezen? Het boek werd voor het eerst gepubliceerd in 1873. Ruim 150 jaar later schrijft Dick geschiedenis met ZIJN rondje om de aarde. 

Klik hier om een tekst te typen.

Wie weet scoort  Claude, de vertegenwoordiger van Nederland bij het Eurovisie Songfestival, dit jaar regelmatig 'douze points'. De bookmakers verwachten dat ie met zijn liedje C'est La Vie een grote indruk gaat maken. Eerlijk gezegd interesseert me dat geen ene bal.  Douze points? Dat scoorde nog geen Vlekker dit seizoen... 

Op zondag 27 april 2025 reed het T28 gezelschap richting de Mariënwaerdt. Vanwege de bloesem, op dat moment zo’n beetje op zijn hoogtepunt, was deze rit gewisseld met de overbekende ‘Ronde Hoep’. Die rit zou geleid worden door Marcel Manche en was dus doorgeschoven in het toerprogramma. En juist over Marcel gaat nu dit verhaal.

Op 10 mei 2025 vertrokken er 6 Vlekkers en 1 gastrijder (Remco) naar Schalkwijk. Het was toch al met al een behoorlijk koude start. Maar al snel liep de temperatuur op en bij De Meern werd er gestopt zodat er jackjes konden worden uitgetrokken.

Wij alsmaar “paaltje!” roepen. Daar gaan ze in Frankrijk toch echt anders mee om. Neem nou dit fietspad in Arles. Daar plaatsen ze gewoon een hekje midden op het fietspad omdat de gemeente het belangrijk vindt dat auto’s de bocht soepeltjes kunnen nemen. De fietser heeft zich maar aan te passen en mag afstappen. En dat in het land van de Tour de France!

Er zijn tijden geweest dat niets zo zeker was als het toerprogramma van Vlek15. Als alles om je heen veranderde dan nog was er één stabiele factor en dat was het toerprogramma. In de winter ontworpen door de toercommissie en op de ledenvergadering vastgesteld. Daarna veranderde er vrijwel niets meer. Je wist dus in februari waar je de komende maanden aan toe was. Bij hoge uitzondering werd de dag gewisseld in verband met de weersomstandigheden maar dan moest er wel minimaal code rood zijn afgegeven door het KNMI.

Op 2e Paasdag ging de telefoon. Egbert aan de andere kant van de lijn. Vanwege een privé afspraak kon hij zijn eigen rit naar Zandvoort op 27 april niet leiden. Of ik deze rit van hem wilde overnemen?

Nee, dit gaat niet over een wiskundetoets. Daarvoor verwijzen we graag naar een andere blog. De 10 verwijst naar een mijlpaal in Pieters fietscarrière. Als 15e lid van Vlek 15 verdiende hij op 29 april zijn 10 duizend "avondkilometers medaille". En hoewel Pieter deze natuurlijk dubbel en dwars verdiend heeft...was de grootste verrassing toch wel dat Pieter tot grote hilariteit liet zien dat hij in 2023 ook al (toen dus voorbarig) was gehuldigd. Zo stond ie dus met twee medailles om zijn nek! We blikken hierna even terug op Pieters leven bij Vlek 15.

Vandaag was voor Ad “de dag die je wist dat zou komen”! Op Koningsdag 2025 hebben we hem onder luid gejuich gekroond voor 25 duizend weekend-kilometers. Als 28e Vlekker in de historie. En natuurlijk blikken we dan -naast de hartelijke felicitaties- even terug op de hoogtepunten van zijn wielercarrière bij Vlek 15.

Op vakantie kom je van alles tegen dat leuk is om te delen met anderen. En wat is er in dat verband voor een fietser leuker dan iets over die sport te delen met z’n fietsmaatjes, de Vlekkers dus!

Hij kan voor de meeste Vlekkers geen onbekende zijn: Leo Wartenberg! Sinds 2001 lid van Vlek 15  en sinds het verzorgen van HLN 101 t/m 198 officieus bekend als "mister HLN". Maar belangrijker nog: sinds de Paasrit van afgelopen zaterdag ook koploper in ons weekendklassement met een prachtscore van 8 uit 9 ritten. Er zitten overigens zes Vlekkers op zijn hielen. Wie dat zijn...?

De Paasrit is misschien wel een van de leukste activiteiten van Vlek15. Ik heb begrepen, dat ooit, in een ver verleden, het een heuse paaseieren-zoek-rit was. In die vorm heb ik de Paasrit zelf nooit meegemaakt, maar het lijkt me geweldig om deze oude traditie volgend jaar weer in ere te herstellen. Samen eten verbroedert, maar samen eieren zoeken verbroedert nog meer!

Wie weet is dit een leuk onderwerp voor een nieuwe rubriek? Er zijn vast meer Vlekkers met een 'hondje'. In elk geval, ruim een week geleden liep ik dus met mijn hondje naar Ron. Gewoon uit praktische overwegingen. Het is namelijk maar een paar minuutjes wandelen. Een stuk sneller dan met de auto, zoals Google Maps laat zien.

De Belg die zondag tijdens Parijs-Roubaix een bidon in het gezicht van Mathieu van der Poel gooide, heeft in gesprek met Het Laatste Nieuws spijt betuigd voor zijn actie. De spijtoptant uit Waregem zou de renner ook een brief hebben gestuurd. 

TechTips, een rubriek met handige

Beste Vlekkers, het is niemand ontgaan : de klok is weer verzet en daarmee zijn onze avondritten weer begonnen. In dit artikel een korte wrap-up, ook als aanmoediging natuurlijk om mee te rijden! In de eerste twee weken hebben in totaal 20 verschillende leden één of meer ritten op dinsdag of woensdag gereden. Samen waren ze goed voor in totaal 37 deelnames. Het was genieten met het mooie weer en de prachtige avondzon, hoewel een frisse noorden- en oostenwind soms nog aardig in het gezicht blies.

Nou…daar gaat ie dan. Voor mij de derde rit met jullie Vlek15'ers. Op een eerdere uitnodiging van Jacco uiteindelijk dit seizoen aangehaakt. Veel enthousiaste verhalen gehoord. Na jarenlang onregelmatige ritjes van 50 à 60 km met koffiestops en lunches die net zolang waren als het fietsen zelf, nu dus toch maar het serieuzere werk bij Vlek15. Toch best wel een dingetje. Trek ik het wel van die ritjes boven de 100 km? En dan de risico’s op valpartijen waarover je hoort met grote groep. 

Je weet altijd welke rit je wil rijden, maar dan reken je soms buiten de waard. Nu wordt het in de nacht regen, overdag windkracht 4 tot 5 Beaufort, temperatuur 10 tot 13 graden. Vroeg in bed onrust, dromerig, zal ik wel, zal ik niet… Maar ja, ik wist dat het niet goed zou aflopen als ik thuis bleef. Ik had mijn zinnen gezet op T25, via Bentwoud, Stompwijk, Wassenaar… Ik hoefde niet verder te lezen, daar moet ik zijn, daar draai je de duinen in om bij Meijendel koffie te drinken, ja ja…