De eerste rit na de zomerstop. In het toerprogramma wordt die aangeduid als Zomerpraat. Het veronderstelt een kalm ritje met wat gebabbel onderweg. ‘Hoe was je vakantie? Oh ja, leuk. Waar gingen jullie ook alweer naartoe?’ Dat soort small talk dus. Maar een kalm ritje? Wij echte masters, constateren achteraf dat de vaart er best in zat.

De belofte aan mijn medefietsers (tot Parijs) om nog een verhaaltje in Vlek te schrijven over de fietstocht naar Valencia afgelopen juni ligt al een tijdje op me te wachten. Vandaag, 22 augustus moest het er maar van komen.

Hoe zat dat ook alweer met die dinsdagavondritten? Kwamen er nou te weinig (echte) Masters? Of te veel wannabe Masters? Overdag hebben die geen tijd, er moet gewerkt worden. Ja, ze zouden wel willen. Gewoon als het lekker weer is overdag een stukje fietsen. Op de woensdagavond wordt er snoeihard gereden. Ook geen optie. Blijft over de dinsdagavond. Er wordt  behoorlijk vlot gereden door wat we in Vlek-kringen de T28’ers noemen, of ook wel de Doortrappers. Ik geef ze geen ongelijk. Als niemand ‘tandje’ roept, kan het tempo opgevoerd worden. De thuiszittende Masters keken ondertussen met lede ogen naar de data op Strava. Er zat niets anders op dan hun eigen rondjes te fietsen, gewoon overdag, in hun eigen tempo. De meeste Masters hebben de tijd aan zichzelf, in tegenstelling tot de wannabe Masters. Tenminste, als ze geen oppastaken hebben of voor de zoveelste keer op vakantie moeten.

In Nederland hebben we meer verkeersborden dan goed is voor de mens. En dan ook dit nog: wat moet Ons Soort Mensen nu met zo'n waarschuwingsbord voor bouwvakkers! Het bord werd in Barendrecht door een van onze lezers in Barendrecht gesignaleerd.

De Vlek-klassieker naar Middelharnis

Op zaterdag 19 juli werd het Klavertje weer ‘gehouden’. Een heuse traditie binnen Vlek15. En bij deze traditie hoort uiteraard een verslag;

Het zijn van die beweringen die onder met name het mannelijke deel van Ons Soort Mensen soms wat onrust teweeg brengen: gaat de lust in wielrennen ten koste van die andere lust?

Alsof hij net van de fiets is gestapt, schuift Albert van Veen aan tafel bij Dione de Graaff in De Avondetappe. Zijn bandana en zonnebril nog op zijn hoofd, de wangen rood van de inspanning.

Er was eens een bidon, of eigenlijk waren het er 2, maar laten we ons er op eentje concentreren. Het leven is al complex genoeg.

Dat Vlekkers graag extreme dingen doen, is bekend. Regelmatig reizen leden van Vlek 15 af naar het buitenland om cols als de Stelvio, Alpe d’Huez, Ventoux of zelfs de Marmotte te beklimmen. Een andere categorie Vlekkers gaat op fietsvakantie: met clubgenoten, of met partner. We houden immers van fietsen.

Vandaag ging de rit van T25 naar Schiphol. De weersvoorspellingen waren goed, ook al was er hier en daar wat onzekerheid over bewolking, zon en de mogelijkheid van een buitje.

Wie Don LeoW kent, weet dat hij er niet van houdt om in het middelpunt van belangstelling te staan.

Begin dit jaar zagen we deze medaille nog niet aankomen. Maar ruim voor de zomer heeft LeoW  met zijn 12e weekendrit van dit seizoen als 12e Vlekker in de historie de kaap van 40.000 weekendkilometers geslecht. En als we t goed hebben dan ook nog eens in een kroonjaar. En dan bedoelen we niet dat LeoW dit jaar 50 wordt…

Het was vandaag een bijzondere dag voor sportieve heren genaamd Dick. Hoogtepunten en dieptepunten bleken dicht bij elkaar te liggen. Want waar “onze Dick” vandaag zijn tweede gouden Vlek 15-medaille van dit seizoen kreeg omgehangen daar stond "die andere Dick" met lege handen.

Na vele warme en regenvrije weken kwam de externe rit naderbij. Extern betekent geen start bij Van Noord, maar met de auto naar een startlocatie rijden. Dat is bij deze rit Zaltbommel. De ritmeester kiest een prachtig gebied uit, dat wordt dus genieten van rivierdijken en dijkjes, bos en zandduinen, Pieter maakte de rit, hij hoefde niet te zoeken waar het mooi is, dat weet hij gewoon.

Het is mogelijk met je Garmin bij opstarten een persoonlijke identificatie weer te geven.

In het kader van de rubriek De Man en zijn Fiets ging de Redactie van HLN dit keer op bezoek bij Hans Broere. Met Hans blikten wij terug op zijn leven op, rond en naast de fiets. Hans is 51 jaar jong, maar dat is oud genoeg om een stukje in de tijd terug te gaan.

“Kijk, Pap”, mijn oudste dochter Nina liet alweer bijna 2 jaar geleden een berichtje zien op Instagram. Het was een berichtje van een oud-klasgenoot van haar met de oproep om de stichting ALS te ondersteunen omdat haar vader Maurice ALS heeft. ALS is een dodelijke spierziekte en na de eerste symptomen leven de mensen met deze ziekte gemiddeld 3 tot 5 jaar.  Er is (nog) geen medicijn en dus geen hoop. 

De reis om de wereld in tachtig dagen is een avonturenroman van de Franse schrijver Jules Verne. Wie heeft het niet gelezen? Het boek werd voor het eerst gepubliceerd in 1873. Ruim 150 jaar later schrijft Dick geschiedenis met ZIJN rondje om de aarde. 

Klik hier om een tekst te typen.

Wie weet scoort  Claude, de vertegenwoordiger van Nederland bij het Eurovisie Songfestival, dit jaar regelmatig 'douze points'. De bookmakers verwachten dat ie met zijn liedje C'est La Vie een grote indruk gaat maken. Eerlijk gezegd interesseert me dat geen ene bal.  Douze points? Dat scoorde nog geen Vlekker dit seizoen... 

Op zondag 27 april 2025 reed het T28 gezelschap richting de Mariënwaerdt. Vanwege de bloesem, op dat moment zo’n beetje op zijn hoogtepunt, was deze rit gewisseld met de overbekende ‘Ronde Hoep’. Die rit zou geleid worden door Marcel Manche en was dus doorgeschoven in het toerprogramma. En juist over Marcel gaat nu dit verhaal.

Op 10 mei 2025 vertrokken er 6 Vlekkers en 1 gastrijder (Remco) naar Schalkwijk. Het was toch al met al een behoorlijk koude start. Maar al snel liep de temperatuur op en bij De Meern werd er gestopt zodat er jackjes konden worden uitgetrokken.

Wij alsmaar “paaltje!” roepen. Daar gaan ze in Frankrijk toch echt anders mee om. Neem nou dit fietspad in Arles. Daar plaatsen ze gewoon een hekje midden op het fietspad omdat de gemeente het belangrijk vindt dat auto’s de bocht soepeltjes kunnen nemen. De fietser heeft zich maar aan te passen en mag afstappen. En dat in het land van de Tour de France!

Er zijn tijden geweest dat niets zo zeker was als het toerprogramma van Vlek15. Als alles om je heen veranderde dan nog was er één stabiele factor en dat was het toerprogramma. In de winter ontworpen door de toercommissie en op de ledenvergadering vastgesteld. Daarna veranderde er vrijwel niets meer. Je wist dus in februari waar je de komende maanden aan toe was. Bij hoge uitzondering werd de dag gewisseld in verband met de weersomstandigheden maar dan moest er wel minimaal code rood zijn afgegeven door het KNMI.

Op 2e Paasdag ging de telefoon. Egbert aan de andere kant van de lijn. Vanwege een privé afspraak kon hij zijn eigen rit naar Zandvoort op 27 april niet leiden. Of ik deze rit van hem wilde overnemen?

Nee, dit gaat niet over een wiskundetoets. Daarvoor verwijzen we graag naar een andere blog. De 10 verwijst naar een mijlpaal in Pieters fietscarrière. Als 15e lid van Vlek 15 verdiende hij op 29 april zijn 10 duizend "avondkilometers medaille". En hoewel Pieter deze natuurlijk dubbel en dwars verdiend heeft...was de grootste verrassing toch wel dat Pieter tot grote hilariteit liet zien dat hij in 2023 ook al (toen dus voorbarig) was gehuldigd. Zo stond ie dus met twee medailles om zijn nek! We blikken hierna even terug op Pieters leven bij Vlek 15.

Vandaag was voor Ad “de dag die je wist dat zou komen”! Op Koningsdag 2025 hebben we hem onder luid gejuich gekroond voor 25 duizend weekend-kilometers. Als 28e Vlekker in de historie. En natuurlijk blikken we dan -naast de hartelijke felicitaties- even terug op de hoogtepunten van zijn wielercarrière bij Vlek 15.

Op vakantie kom je van alles tegen dat leuk is om te delen met anderen. En wat is er in dat verband voor een fietser leuker dan iets over die sport te delen met z’n fietsmaatjes, de Vlekkers dus!

Hij kan voor de meeste Vlekkers geen onbekende zijn: Leo Wartenberg! Sinds 2001 lid van Vlek 15  en sinds het verzorgen van HLN 101 t/m 198 officieus bekend als "mister HLN". Maar belangrijker nog: sinds de Paasrit van afgelopen zaterdag ook koploper in ons weekendklassement met een prachtscore van 8 uit 9 ritten. Er zitten overigens zes Vlekkers op zijn hielen. Wie dat zijn...?

De Paasrit is misschien wel een van de leukste activiteiten van Vlek15. Ik heb begrepen, dat ooit, in een ver verleden, het een heuse paaseieren-zoek-rit was. In die vorm heb ik de Paasrit zelf nooit meegemaakt, maar het lijkt me geweldig om deze oude traditie volgend jaar weer in ere te herstellen. Samen eten verbroedert, maar samen eieren zoeken verbroedert nog meer!

Wie weet is dit een leuk onderwerp voor een nieuwe rubriek? Er zijn vast meer Vlekkers met een 'hondje'. In elk geval, ruim een week geleden liep ik dus met mijn hondje naar Ron. Gewoon uit praktische overwegingen. Het is namelijk maar een paar minuutjes wandelen. Een stuk sneller dan met de auto, zoals Google Maps laat zien.

De Belg die zondag tijdens Parijs-Roubaix een bidon in het gezicht van Mathieu van der Poel gooide, heeft in gesprek met Het Laatste Nieuws spijt betuigd voor zijn actie. De spijtoptant uit Waregem zou de renner ook een brief hebben gestuurd. 

TechTips, een rubriek met handige

Beste Vlekkers, het is niemand ontgaan : de klok is weer verzet en daarmee zijn onze avondritten weer begonnen. In dit artikel een korte wrap-up, ook als aanmoediging natuurlijk om mee te rijden! In de eerste twee weken hebben in totaal 20 verschillende leden één of meer ritten op dinsdag of woensdag gereden. Samen waren ze goed voor in totaal 37 deelnames. Het was genieten met het mooie weer en de prachtige avondzon, hoewel een frisse noorden- en oostenwind soms nog aardig in het gezicht blies.

Nou…daar gaat ie dan. Voor mij de derde rit met jullie Vlek15'ers. Op een eerdere uitnodiging van Jacco uiteindelijk dit seizoen aangehaakt. Veel enthousiaste verhalen gehoord. Na jarenlang onregelmatige ritjes van 50 à 60 km met koffiestops en lunches die net zolang waren als het fietsen zelf, nu dus toch maar het serieuzere werk bij Vlek15. Toch best wel een dingetje. Trek ik het wel van die ritjes boven de 100 km? En dan de risico’s op valpartijen waarover je hoort met grote groep. 

Je weet altijd welke rit je wil rijden, maar dan reken je soms buiten de waard. Nu wordt het in de nacht regen, overdag windkracht 4 tot 5 Beaufort, temperatuur 10 tot 13 graden. Vroeg in bed onrust, dromerig, zal ik wel, zal ik niet… Maar ja, ik wist dat het niet goed zou aflopen als ik thuis bleef. Ik had mijn zinnen gezet op T25, via Bentwoud, Stompwijk, Wassenaar… Ik hoefde niet verder te lezen, daar moet ik zijn, daar draai je de duinen in om bij Meijendel koffie te drinken, ja ja…

Wie af en toe kijkt op de pagina Toerprogramma | Vlek15 heeft het vast al gezien: vanaf  dinsdag 1 april (geen grap!) staat het avondfietsen weer op de kalender, met vertrek om 18.45 uur. Voor nieuwe leden is er op Avondritten | Vlek15 nog wat meer informatie te vinden over bijvoorbeeld de vertrekplaats op dinsdag of woensdag. Maar hierbij dus ook een oproep. Rijd op dinsdagen gezellig mee in Masters-tempo (en dus beslist niet harder!) of op woensdagen als je nog wat sneller wilt.

Je moet wel uit een heel diep dal komen als een bezoekje aan de DIRK je al blij maakt. Dat daarbij het winkelwagentje als rollator dienst doet zegt veel over hoe anders je naar de wereld kijkt als je net 6 weken in bed en rolstoel hebt gebivakkeerd.

Een medaille? Voor wie dan? Het icoontje van een racefiets verraadt al dat het om een wielrenner gaat. Dus George Rusell, die afgelopen weekend de 300e podiumplek voor Mercedes in de F1 bemachtigde kunnen we afschrijven. Idem dito voor Memphis die zondag zijn 100e interland afwerkte voor Oranje. Nee, de medaille blijft binnen onze eigen Vlek-gelederen.

Als ik voorzichtig bij ritmeester Jan Smid informeer welke groep verantwoordelijk is voor het verslag is zijn directe reactie ad rem en adequaat: “dus jij wilt het verslag schrijven? Joh, dan ben je er maar vanaf.” Zo voeg ik me in het deel van  de Vlekkers dat zich deze prachtige ochtend tegen de wind in een weg zoekt richting Beesd, een dorpje in de Betuwe aan de prachtige Linge. Dertien man sterk zijn we en – gelukkig voor mij – zijn er volop verstopplekken in dit peloton.

Het zweet staat op mijn rug ondanks de gure oostenwind en de temperatuur van amper vijf graden. Eindelijk thuis. Ik ben blij dat de rit erop zit. Bij vertrek was het zelfs nog een paar graden kouder, net boven nul. Het groepje mannen waarmee ik me ’s ochtends de weg op begaf voor een rit van 85 km, zag er goed voorbereid uit: overschoenen, minstens drie lagen kleding, winterbroeken, dikke handschoenen, colletjes rondom de hals en uit de meeste zakken zag ik regenjasjes steken. Je weet maar nooit immers. Maar afzeggen vanwege het weer? Nee, dat zit niet in ons karakter. De wind is je beste vriend, zegt men wel. Extra training, gratis en voor niets! Het was hard werken vanmorgen.

Velen van ons maken gebruik van een Garmin fietscomputer, voor

Op zondag 2 maart stond de rit naar Delft op het programma. Voor mij was dit de eerste Vlek-rit van het jaar 2025. De rit stond onder leiding van Hans Slieker. En dan weet je dat de rit tot in de puntjes is voorbereid en voorgereden.

Eerder deze week schonk Het Laatste Nieuws aandacht aan ‘onze’ beschermheilige Madonna del Ghisallo. En toeval of niet, een dag later is Lourenz Ruiter daarnaartoe gefietst, misschien wel om haar zegening te vragen maar dat schrijft hij er niet bij. Wel vertelt hij ‘dat het als niet religieus persoon toch wel een hele ervaring was. Vanuit ons verblijf ongeveer 700 hoogtemeters. Alsof je naar de hemel reikt. Maar vooral, toch wel, de originele fietsen van discipelen van de wielerdiscipline. Die fiets van Moser voor het werelduurrecord kan ik mij nog herinneren. Wat een ding vond ik dat toen met dat bijzondere frame, ossenkopstuur en dichte wielen!’

Er wordt beweerd dat wielrennen een katholieke sport is. Die bewering staven sommigen door erop te wijzen dat de wielersport aan het einde van de 19e eeuw zich met name ontwikkelde in arme roomse regio’s van landen als Italië, Frankrijk en België. Als je hard kon trappen, kon je als pauper nog wat franken of lires extra verdienen. Het zou best kunnen, ik weet het niet.