Als T25-rit stond voor 21 september Hoek van Holland op het toerprogramma met Jan Driesen als ritmeester.
Vorig jaar reed ik deze rit niet mee, maar ik heb achteraf wel veel over deze rit gehoord. Jan had de rit vorig jaar in drie etappes voorgereden, maar was toch nog niet geheel zeker van zijn zaak. Hoek van Holland werd bereikt en iedereen is ook weer thuis gekomen, maar naar verluidt is meerdere keren van de geplande route afgeweken. Het maakte mij nieuwsgierig hoe dit jaar deze rit zou verlopen en daarom koos ik dit keer voor deze T25-rit. Tot mijn teleurstelling las ik in de aankondiging van de rit dat we dit keer niet de geplande 100 km zouden gaan afleggen, dus geen Hoek van Holland dacht ik, maar dat stond er niet bij, maar wel dat Jan zou proberen dezelfde route als in 2024 te volgen, maar wel in een verkorte versie. Daar waren we wel voor te porren, want er stond behoorlijk wat wind en helemaal droog was het ook niet.
Leuk voor Jan, zijn rit kon op een grote belangstelling rekenen; Tien Vlekkers kozen dit keer voor de T25-rit. Dat is de laatste tijd weleens minder geweest. Door met het eerste stuk op het fietspad parallel aan de A12 te rijden hadden we al direct de tegenwind te pakken. Gelukkig werd er veel kopwerk gewisseld, zodat dit geen probleem was. Door mijn wekelijks fietstochtje naar Den Haag (familiebezoek), voor mij geen onbekende route. Bij Zoetermeer lieten we de snelweg achter ons liggen en werd het (voor mij) minder bekend. En dat zou voor een groot deel van de rit het geval zijn. Ik heb inmiddels ruim 432 Vlek-ritten op mijn naam staan, maar ik kan wel zeggen dat zeker 60 procent van deze rit voor mij onbekend terrein was en dat terwijl we hemelsbreed niet meer dan 30 km van Gouda verwijderd zijn geweest. Kan natuurlijk ook aan mijn geheugen liggen, maar ook dat weet ik niet meer. Wat zeker opvallend was dat het een groene route was; voor een groot deel reden we in landelijk gebied, zoals de Ackerdijksche Plassen, met de afgelopen tijd 238 vogelsoorten een rijk natuurgebied en dat in het stedelijk gebied dat de Randstad kenmerkt.
Hulde voor Jan om er in de Randstad zo’n mooie rit van te maken. Opvallend ook hoe soepel de rit verliep, veel draaien en keren, maar geheel verzekerd van zijn zaak leidde Jan als een ervaren wegkapitein deze rit.
Daarnaast een prima keus gemaakt voor de koffiestop: zonder al te veel reclame te maken: brasserie Vlietzicht is een prima plek als tussenstop als je een volgende keer toch naar Hoek van Holland fietst, of wie weet staat die volgend jaar wel weer op het toerprogramma, maar dat met minder wind zodat het dan wel 100 km wordt en de rit zijn naam eer aan doet.
Henk Emmerzaal
Reactie plaatsen
Reacties
Bedankt voor dit fraaie verslag. In 2026 gaan wij inderdaad proberen Hoek van Holland te bezoeken.
Leuk verslag, Henk! En ja, het was een pittig ritje, met een flinke wind tegen - en na de koffiestop mee.