Soms zitten je weekends vol afspraken. Ik keek uit naar de rit die Einte had voorbereid en als je de kaart bekijkt begrijp je me. Via Benthuizen reden we langs de Vliet en om Delft heen richting Gouda. Wat een zegen, op de terugweg stond die 7 Beaufort in ons voordeel.
Maar ik keek naar de rit uit. Ik heb vijf jaar in Delft gewoond en daar begon ik met fietsen, op een RIH Elan. Vaak langs de Vliet, de duinen en het kassengebied of Delfland. Onze rit kent hoogtepunten, zoals langs de Vliet, daar was handel en rijkdom. Als we Rijswijk naderen verandert de route, het is draaien en keren in Delfland, dat is geen hindernis, je ziet juist veel. Tot Gouda blijft het zo. Ik zag heel wat wegen waar ik niet eerder ben geweest. Leuk hoe het ‘bekende’ verrassend kan zijn.
Die wind vervelend? Ach, het was zwoegen, maar op Strava zag ik een gemiddelde snelheid van net 24. Mooi, maar 2 km/u lager dan van T28. Opvallend is dat de wind en regen ons de mond snoert, er wordt amper iets gezegd. Dat wordt goed gemaakt bij de koffie in Raadhuis Schipluiden en daarna als fietsen geen kracht kost. Bij de koffie - met appeltaart door oma gebakken - kwam de vraag of Delfland niet met een T moet worden geschreven. Nee, Delfland was een baljuwschap van het graafschap Holland, het is voor het eerst vermeld in 1289. Het bestaan hield op in 1795 toen de Bataafse Republiek ontstond. Er wordt veel gewandeld en gefietst, maar het weer regelde een verlaten gebied.
Laat de rit in 2026 terugkomen en geniet er van.
Leo Wartenbergh
Reactie plaatsen
Reacties