De eerste rit na de zomerstop. In het toerprogramma wordt die aangeduid als Zomerpraat. Het veronderstelt een kalm ritje met wat gebabbel onderweg. ‘Hoe was je vakantie? Oh ja, leuk. Waar gingen jullie ook alweer naartoe?’ Dat soort small talk dus. Maar een kalm ritje? Wij echte masters, constateren achteraf dat de vaart er best in zat.
En wat rijden we trouwens op een geinige manier met een mooie boog om Zoetermeer heen. Heeft die dekselse ritmeester (Leo de L) toch weer nieuwe weggetjes gevonden. In Wassenaar rijden we langs Oud-Wassenaar, Oud-Clingendael en langs veel oud geld richting de Duinen. We fietsen met een rotgang langs Meijendel en kijken niet op of om want je weet het maar nooit met vier 70-plussers in de groep.
Koffie, natuurlijk moet er koffie onderweg. Maar waar is tegenwoordig op zondag een tent open om 10.00 uur. De ritmeester heeft vooraf wat gegoogeld op coffeeshops maar vindt alleen coffeeshops op de route waar geen coffee wordt geschonken.
In Voorburg vindt hij wel een coffeeshop: Coffee Works in de keurige Van Schagenstraat. Een hippe espressobar met voortreffelijke koffie en twee mooie barista’s. De dames vertellen niet zonder trots dat ze al na één dag het vak onder de knie hadden en een fraaie Franse lelie op een cappuccino konden toveren. Dat is dan weer een teleurstelling. Wij maar denken dat je daar jaren op moet oefenen.
Na de koffie gaan de jasjes en de armstukken uit. Want er is haast geboden. Jan Driesen moet uiterlijk om 12 uur thuis worden afgeleverd, want anders ‘dreigt de mattenklopper’, zo vertrouwt hij ons toe. Tja, dat wil je niet op je geweten hebben. De rit voert weer langs wegen en weggetjes die velen van ons niet kennen.
Ineens rijden we ook door een kleurrijke wijk van Zoetermeer. Althans wat de straatnamen betreft. Napelsgeel, meloengeel, evoragroen, mosgroen, bronsgroen, cypresgroen. Ja ook bruin en blauw in vele nuances. De straatnamencommissie zal zich vast hebben laten inspireren door de staalkaart van Flexa.
Het is nog lang geen 12.00 uur als we Waddinxveen binnen rijden. Jan Driesen slaakt een zucht van verlichting. Wij hebben een record geboekt. Nooit eerder waren we van een weekendrit al voor het middaguur thuis.
Mari van Lieshout
Reactie plaatsen
Reacties
Leuk! Vooral de herinnering aan de kleurenbuurt in Zoetermeer deed me glimlachen. De straten 'gifgroen' en 'poepbruin ' hebben we, ondanks het gekronkel door de wijk niet kunnen vinden.