De Avondetappe met Albert van Veen

Alsof hij net van de fiets is gestapt, schuift Albert van Veen aan tafel bij Dione de Graaff in De Avondetappe. Zijn bandana en zonnebril nog op zijn hoofd, de wangen rood van de inspanning.

Dione kan haar bewondering niet verbergen. „Albert, 10.000 kilometer! Alleen al met de avondritten van jullie fietsclub! Hoe houd je dat vol?” vraagt ze, terwijl ze hem aankijkt alsof hij net de Tour heeft gewonnen.

Albert glimlacht breed, veegt denkbeeldig wat zweet weg en vertelt met een joekel van een medaille om zijn hals. „Nou, gewoon… elke dinsdagavond een rondje. En vroeger soms ook nog eens een extra rondje op woensdag als de benen goed voelden,” zegt hij luchtig.

Dione grinnikt. „Je bedoelt dus eigenlijk: nooit genoeg krijgen!” Ze draait zich naar de camera. „En speciaal voor deze gelegenheid hebben we ook nog een rebus van de dag… 

Ga er maar eens goed voor zitten. We zijn benieuwd naar de oplossingen. Veel succes allemaal!

Dan schakelt Dione naar Marcel Kittel, die zich live heeft opgesteld bij de huldiging. „Marcel, hoe is de sfeer daar?” 

Marcel staat letterlijk met zijn neus bovenop de huldiging van Albert aan de Lekdijk, terwijl een aantal Vlekkers van een afstandje staan te applaudisseren. „Dione, de sfeer is fantastisch! Albert heeft net een prachtige medaille gekregen – hij glimt bijna net zo mooi als zijn kilometerteller,” zegt Marcel, terwijl hij met een brede lach de camera inkijkt. „Hij is echt de koning van de avondritten!”